BEZPŁATNE konsultacje nefrologiczne
Układ moczowy służy nie tylko do wydalania z organizmu zbędnych substancji rozpuszczonych w moczu ale także do wydzielania niektórych hormonów. Problemy dotyczące tak ważnego dla naszego organizmu układu moczowego mogą wynikać z wad wrodzonych lub wielu dość powszechnie występujących schorzeń.
Zapraszamy do Centrum Medycznego PRZYJAŹNI na bezpłatne konsultacje nefrologiczne dla osób dorosłych i nastolatków w dniu 20 maja 2019 roku, w godzinach od 12:00 do 18:00. Nasi lekarze, którzy na co dzień pracują w szpitalach na oddziałach nefrologii, skutecznie pomogą w terapii.
Jeśli posiadają Państwo jakiekolwiek wcześniejsze wyniki badań i konsultacji prosimy o zabranie ich ze sobą.
Prosimy o wcześniejszą rejestrację telefoniczną: tel. 71 300 12 72, 71 300 12 73.
Układ moczowy (łac. tractus urinari) tworzą 2 nerki wraz z moczowodami oraz pęcherzem moczowym i cewką moczową. Służy on nie tylko do wydalania z organizmu zbędnych substancji rozpuszczonych w moczu ale także do wydzielania niektórych hormonów. Problemy dotyczące tak ważnego dla naszego organizmu układu moczowego mogą wynikać z wad wrodzonych lub wielu dość powszechnie występujących schorzeń.
Rozwój układu moczowego rozpoczyna się bardzo wcześnie, bo już w 4 tygodniu życia płodowego (przednercze). Nerka ostateczna rozwija się z dwóch zawiązków meznychymalnych, a swoją funkcję, czyli wydzielanie moczu do owodni, rozpoczyna ok. 9 tygodnia życia płodu. W tym początkowym procesie mogą pojawić się zaburzenia rozwojowe, które mogą dotyczyć każdej części układu moczowego. Przykładami takich wad może być: agenezja nerki (jednostronny lub obustronny brak nerek), nerka ektopowa, nerka podkowiasta, wrodzona torbielowatość nerki, odpływy pęcherzowo-moczowodowe.
Do najczęściej występujących chorób układu moczowego należą między innymi: zakażenie układu moczowego, w tym zapalenie cewki moczowej i pęcherza moczowego, kłębuszkowe zapalenie nerek oraz kamica dróg moczowych.
ZAKAŻENIE UKŁADU MOCZOWEGO
Zakażenie układu moczowego ma najczęściej charakter bakteryjny, choć przy przewlekłej antybiotykoterapii, czy dużym osłabieniu może być wywołane również przez grzyby np. drożdżaki.
Bakteriami, które wywołują stany zapalne dróg moczowych u dorosłych i dzieci są zwykle drobnoustroje z grupy Enterobacteriaceae, a w szczególności Escherichia coli (pałeczka okrężnicy). Rzadziej zakażenia wywołują Klebsiella pneumonie (pałeczka zapalenia płuc), bądź gronkowce lub paciorkowce z grupy B.
Pośród dolegliwości związanych z zakażeniami układu moczowego o różnej etiologii możemy wyróżnić:
- bóle podbrzusza, również podczas oddawania moczu;
- kłujące bóle w zakresie cewki moczowej;
- częste oddawanie moczu („po kropelce”);
- nagle parcia na mocz, nagła potrzeba oddania moczu;
- pieczenie podczas mikcji;
- stany podgorączkowe bądź gorączka;
- niepokojący zapach moczu.
W badaniu ogólnym moczu obserwujemy zmiany: mocz może być mętny, może wystąpić białkomocz, może zostać przekroczona norma leukocytów, występować mogą bakterie i pasma śluzu w osadzie moczu. W przypadku podejrzenia zakażenia układu moczowego (ZUM) konieczne jest wykonanie posiewu moczu.
Zapalenie cewki moczowej i pęcherza moczowego, to niekiedy także efekt przemarznięcia czy nieprawidłowej higieny dróg moczowych i nawracających zakażeń.
KŁĘBUSZKOWE ZAPALENIE NEREK
Kłębuszkowe zapalenie nerek (łac. glomerulonephritis), to choroba charakteryzująca się zajęciem przez proces zapalny kłębuszków nerkowych. Może mieć charakter pierwotny bądź wtórny, ostry bądź przewlekły.
Wtórny charakter kłębuszkowego zapalenia nerek towarzyszy najczęściej:
- chorobom układowym, np. toczeń;
- zakażeniom, np. przez paciorkowcowe w gardle, w zębach czy w skórze;
- nowotworom, np. chłoniakom, białaczce;
- cukrzycy;
- nadciśnieniu tętniczemu krwi;
- chorobom wątroby.
U pacjentów z kłębuszkowym zapaleniem nerek w badaniach ogólnych moczu występuje przede wszystkim białkomocz oraz krwiomocz o zmiennym nasileniu. Ponadto chorzy ci mają podwyższone ciśnienie tętnicze krwi oraz obrzęki np. powiek czy kostek. Kłębuszkowe zapalenie nerek może prowadzić do rozwoju przewlekłej choroby nerek.
Do objawów kłębuszkowego zapalenia nerek należą też między innymi:
- obrzęki, zwłaszcza twarzy i nóg ( np. kostki);
- bóle głowy, nudności, zaburzenia widzenia będące wynikiem wysokiego ciśnienia krwi i nagromadzenia wody w organizmie;
- zmniejszenie objętości moczu, a nawet brak oddawania moczu przez ponad dobę;
- osłabienie i męczliwość.
Na szczególną uwagę zasługuje związek pomiędzy nadciśnieniem tętniczym a chorobami nerek. Nadciśnienie tętnicze może być efektem zaburzenia aktywności układu hormonalno-enzymatycznego renina-angiotensyna-aldosteron (RAA), bądź nieprawidłowości w zakresie budowy tętnic nerkowych. Układ RAA odpowiada za kontrolę objętości krążącej w ustroju krwi oraz stężenia jonów sodowych i potasowych w płynach ustrojowych, co ma z kolei istotny wpływ na poziom ciśnienia krwi, ale także na retencję wody w organizmie. Z tego względu zaburzenia układu RAA mają kluczowy wpływ na mechanizmy uszkodzenia nerek w szeregu pierwotnych i wtórnych chorób tego narządu.
KAMICA DRÓG MOCZOWYCH
Innym bardzo często występującym schorzeniem dotyczącym układu moczowego jest kamica dróg moczowych. Kamica niekiedy bywa bezobjawowa, zwykle daje jednak pobolewanie okolicy lędźwiowo-krzyżowej.
Pacjenci, którzy mają zdiagnozowaną kamicę układu moczowego powinni przestrzegać odpowiedniej diety oraz stosować zwiększoną podaż płynów. Oznaczenie typu kamicy definiuje rodzaj zalecanej diety. Typy kamic występujące w Polsce to: kamica szczawianowo-wapniowa, moczanowa, struwitowa.
DIAGNOSTYKA CHORÓB UKŁADU MOCZOWEGO
Poza oczywistymi w takich przypadkach badaniami moczu diagnostyka laboratoryjna schorzeń dróg moczowych, to również badania krwi. Najczęściej konieczne jest oznaczanie stężenia kreatyniny, mocznika, klirensu kreatyniny (GFR), elektrolitów oraz wykładników stanu zapalnego (CRP, prokalcytonina) oraz morfologii krwi.
Niekiedy konieczne jest także wykonanie badania ultrasonograficznego układu moczowego. Takie badanie powinno być wykonane przynajmniej raz w życiu u każdego pacjenta.
W procesie diagnostyczno-terapeutycznym takich schorzeń jak moczenie nocne czy popuszczanie moczu wskazane jest wykonanie między innymi badań urodynamicznych (uroflowmetria, cystometria) oraz prowadzenie dzienniczka mikcji.
PROFILAKTYKA CHORÓB UKŁADU MOCZOWEGO
Profilaktyka stanów zapalnych układu moczowego zarówno u dzieci jak dorosłych, to przede wszystkim:
- szczególne dbanie o higienę intymną;
- regularne przyjmowanie odpowiedniej objętości płynów (szczególnie w upalne dni), może to być zwykła woda mineralna, albo np. soki z czarnej porzeczki lub żurawiny, które utrudniają namnażanie się bakterii w moczu;
- nieprzetrzymywanie i oddawanie moczu nie rzadziej niż co 2-3 godziny (z przerwą nocną);
- unikanie obcisłej bielizny i korzystanie przed wszystkim z tej wykonanej z bawełny;
- szybkie zgłoszenie się do lekarza w przypadku, gdy:
- wystąpi częstomocz, nagłe parcia, ból czy pieczenie podczas oddawania moczu;
- mocz ma przykry zapach bądź występuje jego czerwone zabarwienie;
- obserwujemy obrzęki twarzy, kostek;
- mamy bóle głowy, nudności;
- występuje popuszczanie moczu w ciągu dnia.
Zapraszamy do Centrum Medycznego PRZYJAŹNI na bezpłatne konsultacje nefrologiczne dla osób dorosłych i nastolatków w dniu 20 maja 2019 roku, w godzinach od 12:00 do 18:00. Nasi lekarze, którzy na co dzień pracują w szpitalach na oddziałach nefrologii, skutecznie pomogą w terapii.
Jeśli posiadają Państwo jakiekolwiek wcześniejsze wyniki badań i konsultacji prosimy o zabranie ich ze sobą.
Zadzwoń i umów się na bezpłatną konsultację nefrologiczną: 71 300 12 72, 71 300 12 73.
Serdecznie zapraszamy!
Wszelkie informacje przedstawione w witrynie są publikowane i dystrybuowane wyłącznie w celach informacyjnych i nie mogą być traktowane ani zastąpić konsultacji lekarskiej i badania lekarskiego. Niedopuszczalne jest korzystanie z tych informacji, jako źródła wiedzy dla samodzielnej terapii i diagnozowania chorób.
Centrum Medyczne PRZYJAŹNI nie ponosi jakiejkolwiek odpowiedzialności za pogorszenie stanu zdrowia spowodowane odstąpieniem od konsultacji lekarskich i stosowaniem praktyk leczniczych wdrażanych na własną rękę.